Paasmorgen had voor ons extra glans dit jaar; ten overstaande van de gemeente mochten wij belijdenis doen. Voor ons beide een bijzonder moment, waar we erg naar uit hebben gekeken, en op het laatste moment erg zenuwachtig voor waren.
Gedurende zes weken voordat de dienst daar was hebben we samen met Nielspeter meerdere gesprekken gevoerd. Dat was een hele bijzondere ervaring; we deelden het gevoel dat we niet zonder het geloof kunnen, dat het iets is wat onlosmakelijk met ons verbonden is. Een gevoel dat in de loop van de jaren alleen maar sterker is geworden.
Door deze overtuiging ontstond er een vertrouwen om veel met elkaar te kunnen bespreken en nieuwe inzichten op te doen. De meest indringende gesprekken gingen over verlies en onzekerheid, maar ook over vergeving, waar we door verschillende ervaringen heel anders in stonden. En toch zorgde dat voor helderheid.
De dienst op paasmorgen was prachtig en we hebben beiden genoten van het bijzondere moment. Nielspeter had echt zijn best gedaan om er iets persoonlijks van te maken, en daar zijn we hem heel dankbaar voor. Naast de het voorlezen van de Apostolische belijdenis, hebben we zelf ook een belijdenis voorgedragen in de vorm van een gedicht van Annemieke Reesink. U kunt het gedicht zelf nalezen op haar website.
Via deze weg willen we in de eerste plaats Nielspeter bedanken voor de begeleidende gesprekken, en natuurlijk voor de prachtige dienst. Iedereen die betrokken is geweest bij de verdere organisatie en het verloop van de dienst, ook onze hartelijke dank. En als laatste: iedereen die aanwezig was, persoonlijk of digitaal; dank dat jullie dit bijzondere moment met ons gevierd hebben! Het was een dag om nooit te vergeten.
Paulien en Daniëlle
