Samen Verder ontvangen via e-mail?

Het KNMI heeft “code geel” gegeven en de stad ligt deze middag bedekt onder een wit dekentje. “Code wit” was vandaag misschien iets toepasselijker geweest. Maar als je een afspraak voor een interview hebt, laat je je niet tegenhouden door een beetje sneeuw.
Deze maand ben ik op bezoek bij Joop van Tiel. Joop en zijn vrouw Edith wonen al veertien jaar in een mooi appartement in Koedijk, met een prachtig uitzicht op en over het Noord-Hollands Kanaal. Ik zou hier uren voor het raam naar buiten kunnen zitten kijken …

14 februari - 1 maart 2019, Arroyo Mingo, Dominicaanse Republiek, 9 huizen en latrines.
Als u dit leest zijn wij, Jan Pannekeet, Betty Renema en ik, Wieke Wijntje Kingma halverwege het project. We gaan met 22 deelnemers negen huizen (af)bouwen.
Arroyo Mingo ligt in de regio San Cristobal, zo’n anderhalf uur rijden ten noordwesten van de hoofdstad Santo Domingo. In 2012 hebben we er waterleiding aangelegd en latrines gebouwd. Wat ik me nog herinner is dat we elke dag een steil pad omhoog moesten klimmen om bij de werkplekken te komen.

De afgelopen twee maanden is er toch weer genoeg gebeurd om het u te berichten. We hebben de vloer van onze werkplaats met extra platen betimmerd, stellingen aangebracht en alles verder ingericht. We hebben best wel veel kosten moeten maken.
Eindelijk konden we fietsen gaan opknappen. De eerste klus was tien damesfietsen in orde maken voor fietslessen, deze keer aan een groep vrouwen uit Iran en Afghanistan. Dat gebeurt door twee gepensioneerde politieagenten op het plein achter het AZC. Daar is niet zoveel bekijks!

De diaconie gaat de komende twee jaar extra aandacht schenken aan de kerken in Syrië.
Zoals u weet zijn de gevolgen van de burgeroorlog gruwelijk geweest. Ook de kerken hebben daaronder geleden. Niet alleen zijn er kerkgebouwen verwoest of beschadigd, maar ook zijn de kerkgemeenschappen ontwricht, doordat er veel mensen gevlucht zijn.
Nu de rust in veel gebieden terugkeert, willen wij de kerken helpen met de wederopbouw. Die hulp strekt zich via de kerken ook uit naar de naaste omgeving.

Hogere gemiddelde bijdragen
Het besef dat de kerk het alleen moet hebben van uw bijdrage is er. Dat blijkt wel uit de resultaten van actie kerkbalans 2018. Sinds jaren kampen we met een terugloop van het aantal leden en daarmee ook van het aantal gevers aan de kerk. In 2018 is het toch weer gelukt om dicht in de buurt van de begroting te komen: u heeft samen een bedrag van € 282.000 opgebracht (begroot: € 285.000). Al met al een mooi resultaat! En dat met minder mensen…

Er heeft een groep aan de deur geklopt die zich vanuit de PGA wil gaan bezighouden met een vorm van pionieren. Het is nog pril, een plan moet nog worden ontwikkeld; maar toch, de wens is er. Pionieren en pioniersplekken, in de Protestantse Kerk is het een niet meer weg te denken onderdeel van het werk geworden. Zij investeert daarin en plaatst het in de hoop en het geloof dat er nieuw land ontdekt zal worden. Dat er niet alleen een ijzeren wet van het verleden of de kramp van het heden is, maar ook de mogelijkheid van de toekomst. Komen de mensen niet meer naar de kerk, dan komt de kerk naar de mensen.

Winteravondzang in de Immanuelkerk

• Donderdagavond 28 februari  Winteravondzang in de Immanuelkerk.
• Aanvang:  19.30 uur.
• Muzikale medewerking:
• Gospel-/popkoor “Amazed” dirigent: Vera van Tol-van Suijlekom
• Organist: Anno Bos
• Gitaarspel: Wessel Veenstra, René v.d. Graaf en Pieter Bais
• We zingen:  liederen uit het liedboek, van Sela, en van Claudia de Breij
• Thema: Licht en Liefde.

Ongeveer een derde van sectie Zuid en ongeveer een kwart van sectie Noord bestaat uit gemeenteleden boven de 75 jaar. Deze groep gemeenteleden heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de gemeenten die wij nu vormen. In hun bloeitijd hebben zij met liefde, aandacht en zorg aan de gemeentelijke weg getimmerd. Ook toen was die weg niet altijd even duidelijk en glad geplaveid. Maar daar waar zij zich jarenlang met de hun gegeven krachten inspanden voor onze gemeente, is het goed te weten dat die gemeente zich nu om hen mag bekommeren.

Dat is de wens die je volgens de etiquette elkaar tot 6 januari mag toewensen. Maar dit is de eerste uitgave in een nieuw jaar dus we doen het nog maar even. Kerkelijk is dit helemaal niet het eerste nummer van een nieuw jaar. Dat was in december. Het kerkelijk jaar begint met de eerste advent, met de verwachting van een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. De komst van de Heiland met kerst zet die beweging naar een andere toekomst in gang.

Sinds het vorige SV nummer is het binnen de kerkenraad erg rustig geweest; kerstvakantie zullen we zeggen. Voor 2019 wens ik u namens de kerkenraad al het goede onder Gods nabijheid. We weten niet wat er dit jaar allemaal zal gebeuren. Op allerlei gebied hebben we plannen en verwachtingen, ook binnen de kerk, en we wensen elkaar het allerbeste. Maar we weten ook dat er zomaar iets tussen kan komen, iets onverwachts, waardoor het anders zal gaan. Maar zegt Prediker: “Voor alles wat gebeurt is er een uur, alle dingen onder de hemel hebben hun tijd”. Daarbij is het beste dat een mens zich kan wensen: Gods nabijheid, in voor- en tegenspoed.

Cor Docter

Geld inzamelen en dit geven aan mensen die dit nodig hebben, dat is in het kort gezegd wat de diakenen in onze gemeente doen. Mooi en dankbaar werk maar hier zijn wel mensen voor nodig die bereid zijn ambtsdrager te worden en mee willen denken en doen.
De Diaconie van de PGA kan wel wat extra man- of vrouwkracht gebruiken. We zijn met name naarstig op zoek naar een nieuwe penningmeester maar ook als u of jij niets met cijfers hebt, bent u/ben jij van harte welkom!
(De huidige diakenen zijn natuurlijk te allen tijde bereid om eventuele vragen te beantwoorden ...)

Onder een prachtige sterrenhemel en met licht van de maan, liepen een 300 mensen mee in de kerstwandeling. Met lichtjes waren de paden door het park gemarkeerd en ondertussen klonk het mystieke geluid van diverse midwinterhoorns. In de kinderboerderij werd door vrijwilligers het kerstverhaal verteld en ook uitgebeeld. Bij de jongeren, die naar Ghana gaan, konden wensen in een kerstboom worden opgehangen. Met name voor de kinderen was er in de kerk een schimmenspel.

Hier weer een bericht/update van de Ghana werkvakantiegroep. We hebben inmiddels een aantal acties achter de rug en kijken daar met veel plezier en tevredenheid op terug. We hebben onder andere de kerstbomen- /kerstkransen- en oliebollenactie gehad en een bijdrage geleverd op de kerstwandeling door daar één van de zes onderdelen te organiseren en naderhand op de kerstmarkt te staan. Ook de lege flessenbonnetjes worden ingeleverd (wat u gewoon kunt blijven doen).

Hoe gaan bij u de voorbereidingen op kerst? Dit jaar krijg ik zomaar dingen. Ik had geen adventskalenders besteld. Toch heb ik er twee gekregen. Eén krijg ik dagelijks in de mail van de PKN. Die klik ik dan gelijk weg want ik moet niet overvoerd raken. De andere die ik zomaar kreeg was van het Nederlands Bijbelgenootschap (ze zoeken nog een vrijwilliger voor Alkmaar en omstreken!). Deze kalender is op mooi karton dat je als een kaart op je bureau kan zetten.

De overeenkomst met jeugdwerker Ramona van den Hoed was oorspronkelijk voor één jaar, deze is nu met vijf maanden verlengd tot 1 juli 2019. Aan de behoefte het dagelijkse jeugdwerk omhoog te duwen naar meer zelfstandigheid is goed gevolg gegeven. De werkzaamheden bestaan uit drie fasen: ten eerste de inventarisatie van de bestaande en toekomstige behoeften, ten tweede de destillatie van wat wel en niet kansrijk is en keuzes maken en ten derde de implementatie van de gekozen zaken. In het afgelopen jaar is hard gewerkt aan fase één en twee.

Balans: een mooi woord, zeker als alles klopt en de zaken waar het om gaat in evenwicht zijn. Dat zoeken naar evenwicht kun je op een heleboel begrippen toepassen. Een bekende uitspraak is: ‘in je leven de juiste balans vinden’ en soms spreken we van een ‘natuurlijk evenwicht’ maar evenzo vaak gaat het over de ‘balans tussen werk en privé’.
Wat dacht u van de ‘balans tussen kerk en privé’? Zit dat goed bij u? Of zit daar juist geen scheiding tussen? Misschien mag het wel ietsje meer kerk zijn …

14-28 februari 2019, acht huizen en latrines Arroyo Mingo, Dominicaanse Republiek
We zijn half november weer veilig geland op Schiphol na een heel mooi project. Ondanks dat we elke dag veel regen hadden, is het gelukt om alle huizen (en latrines) af te maken. Wel was het soms spannend om weer thuis te komen omdat door de regenval de rivier een stuk hoger werd en de truck er niet meer door kon.

Inmiddels is het kleine plantje Fietsteam HHW alweer groter gegroeid. Naast 2 medewerkers heeft zich nu ook een derde aangemeld. Die weten van aanpakken!
Met hen hebben we 3 vrachtjes uit de oude werkplaats in Alkmaar overgebracht naar HHW.

Ze is altijd wel ergens mee bezig. Kent bijna iedereen en bijna iedereen kent haar, zeker in De Vrijheidskerk. “Ik kan niet stilzitten. Het is een ziekte”, zegt ze.
Op een druilerige novembermiddag rijd ik naar de Hoef om iets meer te weten te komen over een van onze meest actieve gemeenteleden, nl. Joke van den Bos-Dijk. Ik kom hier vaker en elke keer valt mij weer op hoe smaakvol en gezellig zij haar appartement heeft ingericht.

Als ik ontwaak ben ik al aan het rennen, -
weg van onder uw vleugels vandaan.
Met heel mijn hart verlang ik naar pauze
de eerste check van mailtjes en appjes van polsslag of kilometerstanden voorbij.

Niet de pep-pauze van hallootjes en moeten en weten en wachten op koffie.
Lieve God, waar zal ik die pauze vinden om me te richten op wegen die ik zo graag zou bewandelen, onbekend, maar vol rust, gedragen en soms uitgedaagd?

In Noord kennen we hem al jaren en voor veel mensen in Zuid zal hij ook geen onbekende zijn. Op een zondagmiddag loop ik naar de Vogelweg om daar een van onze organisten eens wat nader aan de spreekwoordelijke tand te voelen, namelijk Henk Wiering.
Zoon Dennis doet open en zet thee voor me. Zelfgebakken appeltaart van Karin erbij en dan zijn we zijn er helemaal klaar voor.

Zoals vorige maand reeds benoemd heeft de kerkenraad in haar vergadering van 15 oktober jl. het voorgenomen besluit genomen over te gaan naar een structuur met twee wijkgemeenten. De redenen en voordelen van deze stap zijn reeds enkele malen vermeld; kort samengevat is het gunstiger voor de verdere ontwikkeling van beide wijken, zowel financieel als in de uitwerking van de eigen profilering en voor een verhoogde betrokkenheid van alle leden.

Afgelopen maanden is er veel gebeurd. Bernard is verzwakt door de behandelingen.
De werkplaats kan om mij niet heldere redenen niet overgeplaatst worden naar AZC Heerhugowaard. Daar wordt gekeken naar een nieuwe mobiele werkplaats die aangekocht gaat worden. Verder is er geen ruimte voor ons in de gebouwen. Intussen kunnen wij dus nauwelijks iets doen dan verhuizen.

Dankbaar en blij zijn we om u te mogen vertellen dat we volgende zomer met 10 jongeren en 3 leiding naar Ghana gaan, om precies te zijn naar het dorpje Pokukrom. Hier gaan we verder bouwen aan een school waar ruim 350 kinderen onderwijs volgen. Concreet gaan we de klaslokalen afbouwen (pleister- en schilderwerk) en een kantine bouwen bij de school.

Eén keer per maand maakt een groep van vier vrijwilligers Delta (het gebouw aan de Oude Kanaaldijk) schoon. Zo blijft het netjes en kunnen zoveel mogelijk mensen van dit gebouw gebruikmaken. We zoeken nog versterking en vragen u of u op de eerste zaterdag van de maand van 11.00 - 12.30 uur met ons mee wilt werken. Veel handen maken licht werk! Iedereen is welkom en uiteraard hoort samen koffiedrinken erbij.

In augustus werkte ik mee als vrijwilliger in het team dat de maaltijden verzorgde van de Rabita (‘vriendenkring’) conferentie op de Kroeze Danne te Delden. Er waren zo’n 200 Arabischtalige christenen met een moslim achtergrond op het evenement, dat georganiseerd werd door de Stichting Evangelie en Moslims.