We hebben jullie er dit voorjaar figuurlijk mee doodgegooid, onze aanstaande reis naar Athene. Nu is het tijd voor een tussenverslag. Beide kerken hebben op 18 augustus het korte filmpje gezien van de eerste groep. Als ik dit schrijf is de tweede groep net begonnen en hun deel van het verhaal kan hier dus niet geplaatst worden. Het verslag komt dus in twee delen. Dan kunnen jullie ook twee keer genieten!
Ik zal in dit stukje wat breder uiteenzetten wat Stichting Christian Refugee Relief (CRR) daar doet en hoe wij daar onderdeel van zijn gaan uitmaken, laten we zeggen het ambtelijke deel. Volgende keer laten we alle groepsleden aan het woord zodat zij hun eigen ervaring kunnen delen.
Zo’n 30 minuten rijden ten oosten van het centrum ligt voorstadje Pikermi waar de loods van CRR staat. Toen de bosbranden uitbraken op zondag 11 augustus was er wel enige twijfel of we wel konden komen. In samenspraak werd besloten dat dit mogelijk was. Het gehuurde vrijwilligershuis, hoger op de berg, moest wel tijdelijk verlaten worden maar uiteindelijk bleef het vuur op afstand en was het na een dagje nablussen grotendeels rustig.
In de loods worden allerlei hulpgoederen opgeslagen die grotendeels uit Nederland en Duitsland komen. Heel veel tweedehands kleren en schoenen, maar bijvoorbeeld ook onverkochte bedrukte T-shirts (Disney, Pixar, Nike, rockbands etc.). Verder luiers, maandverband, zeep, pasta, rijst, tomatensaus, olijfolie, babymelk en heel veel IceTea. CRR stelt hun goederen gratis ter beschikking aan zo’n 30 vaste afnemers (NGO’s), alle met hun eigen frequentie. Wat men vraagt en wat men krijgt verschilt op basis van beschikbaarheid en wat er verwacht wordt uit te moeten geven. Als wederdienst kunnen de vrijwilligers van CRR dan soms mee met de NGO’s die dichtbij de daklozen, verslaafden en vluchtelingen in en rond Athene staan.
De aanvoer vindt vaak plaats 1x per 3-4 weken. Toen wij er waren was er veel aanvoer geweest en daarom was het magazijn erg vol. Bovendien was er veel ongesorteerd en dan is er veel te doen in de loods. Dat hebben beide groepen ervaren. Veel grof en fijn sorteren, vouwen en tellen.
De vraag verschilt ook. Op Samos zitten nu ‘slechts’ 800 mensen in de kampen, maar dat zijn er ook wel eens 2.000 geweest en dan wordt er meer gevraagd. En de ene order is de andere niet. Wij hadden op een gegeven moment een hele bus volgestouwd tot aan het dak; de slippers die door Angela waren uitgezocht konden er niet meer bij.
Wij hebben meegeholpen met SOS Refugiados, een Spaanse NGO, bij het uitdelen van eten bij enkele van de 6 kampen rondom Athene. De NGO’s mogen de kampen niet in, de mensen die daar in zitten mogen beperkt naar buiten. Dat is het moment om ze te voorzien van gezonde voeding (van wat je in het kamp krijgt ga je net niet dood!). Wij hebben ook nog meegedaan met activiteiten voor de kinderen. Heel aandoenlijk en in tweede instantie schrijnend dat er zo weinig uitzicht is voor deze mensen. Ook hebben we diverse keren eten uitgedeeld met Universal Church en Help your Neighbour; in het centrum slechts 2 straten verder dan het ‘rijke ‘ Omoniaplein. Ook zijn enkelen het bosbrandengebied ingegaan om te kijken of ze ergens hulp konden bieden: de blikjes IceTea vonden in ieder geval gretig aftrek.
Genoeg verteld. Hopelijk krijgen jullie hierdoor het inzicht dat de opbrengst van onze acties, waaronder bijdragen van veel gemeenteleden, goed besteed is. Dank, dank, dank!
CRR gebruikt in zijn motto de tekst uit Mattheus 25:35. Ik vond zelf de volgende passage uit Jesaja 58:7-10 heel goed passen om mijn gevoel te beschrijven:
Is het niet: je brood delen met de hongerige, onderdak bieden aan armen zonder huis, iemand kleden die naakt is, je bekommeren om je medemensen? Dan breekt je licht door als de dageraad, je zult spoedig herstellen. Je gerechtigheid gaat voor je uit, de majesteit van de HEER vormt je achterhoede. Dan geeft de HEER antwoord als je roept; als je om hulp schreeuwt, zegt Hij: ‘Hier ben Ik.’ Wanneer je het juk van de onderdrukking uitbant, de beschuldigende vinger en de kwaadsprekerij, wanneer je de hongerige schenkt wat je zelf nodig hebt en de verdrukte gul onthaalt, dan zal je licht in het donker schijnen, je duisternis wordt als het licht van het middaguur.
Peter Tuinman
