een bloemlezing
Na eind 2011 te zijn bevestigd als ouderling ben ik in 2012 aangetreden als voorzitter van de -toen- nieuwe kerkenraad van de PGA. Dat was een hele klus, want de kerk was per februari van dat jaar overgegaan naar een organisatiestructuur met één kerkenraad en taakgroepen. De taakgroepen stemden met het moderamen af in een kleine kerkenraad en de bestaande wijkkerken (Noord, Oost, West en Oudorp) werden secties.
Alle ambtsdragers (ouderlingen, diakenen en predikanten, totaal 62 leden) zaten in die ene kerkenraad. U kunt zich voorstellen dat dat in de praktijk moeilijk vergaderen en zaken doen was. Zoals ik bij mijn aantreden zei: je hoeft het niet alleen te doen, niet letterlijk en niet figuurlijk.
In mei 2013 werd het gebouwenbesluit genomen: de PGA zou naar twee secties/vierplekken gaan, Noord in De Blije Mare en Zuid in de Vrijheidskerk. Dat was een zeer ingrijpend besluit, wat velen pijn heeft gedaan en nog doet. Daar is tijd voor nodig, dat realiseerde ik mij zeer zeker. In januari 2014 vond de laatste dienst in De Terp plaats en in januari 2016 werd de laatste dienst in de Trefpuntkerk gehouden. De Kapelkerk was al jaren niet meer door de PGA in gebruik, maar werd verhuurd aan de Gereformeerde Kerk Vrijgemaakt. Later is dit kerkgebouw aan hen verkocht.
Door de jaren heen zijn we steeds, stap voor stap, bezig geweest de organisatiestructuur te verbeteren, wat wil zeggen de omvang te verkleinen en inzichtelijker te maken. Eind 2017 ontstond de behoefte aan een nieuwe “stip op de horizon”, voornamelijk om de secties meer te betrekken en verantwoordelijkheden te geven. Zo ontstonden in 2019 twee wijkkerken met elk een eigen wijkkerkenraad, die elk een eigen beleid (en daarmee zichzelf) konden ontwikkelen. Voor de centrale zaken bleef een kleine Algemene Kerkenraad aanwezig. Ik werd/bleef daarvan de voorzitter. Zodoende waren we weer terug bij de organisatievorm zoals die voor 2012 was.
Was het daarmee klaar? Nee, want in 2023 kwam de Toekomstgroep met een inspirerende visie op kerkzijn in 2030. Hoe kan en zal de PGA dan nog kerk zijn en wat is er voor nodig om dat te realiseren? Knelpunt, zowel overal als ook hier, is dat het aantal leden en vrijwilligers door vergrijzing gestaag afneemt. Per februari 2022 werd ik nog invallend voorzitter van de Wijkkerkenraad Zuid. Een functieinvulling die met veel meer wijkgerichte onderwerpen ook zeer interessant was, maar die voor mij tevens gaat vervallen.
Zoals u leest ben ik altijd zeer op de organisatie gericht geweest, anderen waren veel beter op
andere gebieden, zoals bijvoorbeeld het voor een kerk onmisbare pastoraat. Of, ja vult u zelf maar in, ieder moet doen waar hij/zij goed in is en er zijn gelukkig heel veel gemeenteleden die wat doen. Iets om trots op te zijn. Maar dat kan ook een groot probleem zijn, want als er dan op cruciale functies iemand nodig is, moet daar nog wel capaciteit toe zijn.
Ik heb het met veel plezier en toewijding gedaan, ook in moeilijke perioden. Ik heb door de jaren heen veel mensen mogen leren kennen, ambtsdragers kwamen en gingen. En nu, na dik drie termijnen van vier jaar, is mijn tijd om. In de dienst van 6 oktober a.s. treed/trad ik af als ambtsdrager.
Ik mag wel zeggen: einde van een tijdperk. Wat mij daarbij rustig stemt is dat we net twee nieuwe predikanten hebben en dat het morgen of overmorgen nog niet meteen 2030 is. Een ideale tijd om het stokje over te dragen.
Dank voor alle samenwerking en het in mij gestelde vertrouwen. Ik wens mijn opvolger evenveel werkplezier, onder Gods hulp en zegen. Hetzelfde wens ik ons als gehele gemeente.
Cor Docter
