Tjeerd
Na alle acties om geld in te zamelen was het tijd om het uit te geven, maar lees dit vooral als “nuttig te gebruiken”. En nuttig was het zeker. In Athene draait het allemaal op vrijwilligers, waarbij iedereen zijn steentje bijdraagt. De organisatie CRR, waar wij voor bezig waren, is wat dat betreft een beetje spin in het web. Zij zorgt voor ondersteuning in vervoer, goederen en waar nodig menskracht om zowel de zwervers op straat als verslaafden, maar ook de vluchtelingen in de kampen te helpen. Dit gebeurt vanuit het warehouse in Pikermi, even buiten Athene.
Wij hebben daar kleding gesorteerd, sandwiches gesmeerd en bijvoorbeeld orders klaargezet voor onder andere Lesbos. Daarnaast zijn wij in de stad voedsel wezen uitdelen, samen met een Britse kerkelijke organisatie. Ook hebben wij een ronde gedaan met
sandwiches en drinken, wat erg gewaardeerd werd! Het voelde af en toe raar om door de stad te lopen als ' 'toerist'. Het ene moment deel je nog eten uit en vervolgens ga je misschien honderd meter verderop zelf eten...
Wiebe
Ik vond Athene een bijzondere ervaring. Het was heel apart om mensen recht voor je te zien die niks meer hebben, of ze het zelf veroorzaakt hebben of niet. Ik denk dat deze ervaring me jaren bij zal blijven en dat ik in de toekomst bij beslissingen ook na zal denken over wat ik
gezien heb. Zeer indrukwekkend.
Fien
Wat mij het meest bijblijft van de Athenereis is het samenzijn. Samen eten, samen bidden en samen ervaringen opdoen. Wat we in Athene hebben meegemaakt is niet iets wat we hier dagelijks zien. Het was best zwaar en lastig, ik voelde me niet altijd goed. Maar de luchtige momentjes met de groep zijn dan erg fijn. Zwemmen in de zee bijvoorbeeld is echt een
stukje verwerking van de dag. Maar ook met de groep de dag beginnen in het warehouse met een popcorn gebed vond ik erg fijn. Ik ben duizend ervaringen rijker en daar ben ik ongelofelijk dankbaar voor.
Matthias
Ik vond het een hele mooie ervaring. Het begon al spannend omdat er twijfel was of we wel konden komen vanwege de bosbranden. Ik heb er veel van geleerd omdat je een hele andere kant van de wereld ziet. Vreemd hoe mensen het zover hebben gekregen dat ze nu op straat leven en slapen. Ik ben naar een vluchtelingenkamp geweest en daar heb ik met
een meisje een armbandje geruild, dat maakt het een extra mooie ervaring. Ik zou het niet erg vinden als ik later nog een keertje ga want ik vind het heel goed werk en was ook blij met deze groep.
Peter
Wat gebeurt er veel uit naam van God. Het geeft een enorm voldaan en dankbaar gevoel om daar onderdeel van uit te mogen maken. Wij hebben veel met elkaar gelachen en dat is nodig want de troosteloze dingen die we gezien hebben zorgden daar niet voor. Maar er
waren ook hoogtepunten waarbij je denkt: Hier is God aan het werk, door mij en vele anderen in onze groep en daaromheen. Ook al lijkt het een druppel op de gloeiende plaat: je doet iets goeds.
Paulien
De reis was een reis die je niet snel vergeet. Samen met de groep hebben we veel werk kunnen verzetten. Vooral het vluchtelingenkamp was erg indrukwekkend. De kinderen die daar lopen die veel kleiner zijn dan het gemiddelde kind hier in Nederland. De dankbaarheid
van de mensen die eten van ons kregen, is ook iets dat mij bij zal blijven.
Vincent
Ik vond Athene ontzettend waardevol omdat ik me tijdens de reis besefte dat we niet leven om onszelf te dienen, maar om de ander te dienen. Ik werd enorm stilgezet bij situaties zoals bosbranden en het zien van vele daklozen. Ook ervaarde ik dat God mij echt de kracht gaf om de week door te komen. Ondanks het hete weer en de lange dagen had ik elke dag weer de energie om mij in te zetten voor Zijn Koninkrijk!
Annie
We hebben een goede week gehad met elkaar maar het was ook heftig. Ik heb veel respect en bewondering voor alle vrijwilligers die zich inzetten voor de daklozen en verslaafden in Athene en vluchtelingen in de kampen rondom Athene. Dankbaar en heel bijzonder dat we
er samen met de vrijwilligers deze week konden zijn en helpende handen konden bieden aan onze medemensen in nood.
Krijn
Voor mij was de reis naar Athene een bizarre reis. Athene is een stad met twee uitersten: het welvarende centrum en de extreem arme wijken eromheen. Wat alles extra confronterend maakt, is de scheiding tussen deze twee werelden. We hebben gezien dat de afstand tussen
het rijke centrum en een extreem arme wijk met drugsverslaafden soms zo klein is, dat je
maar één keer hoeft over te steken om in de andere wereld te komen. Soms komen deze twee werelden zelfs samen in het centrum! Onvoorstelbaar!
In de armste buurten is er armoede die je je niet voor kan stellen. Ik sta nog steeds versteld van de honger en van de armoede onder mensen. Het is soms lastig voor te stellen dat de daklozen en de drugsverslaafden die in de straten zitten écht mensen zijn, want bijna alle
waardigheid is ze afgenomen. Het is om moedeloos van te worden!
Zoveel mensen zitten in een bijna uitzichtloze situatie, maar toch is er hoop! Heel bijzonder was een gesprek dat ik had met een gevluchte man die alles kwijtgeraakt is, behalve zijn rotsvaste geloof! Onvoorstelbaar dat geloof zoveel kracht kan geven!
Het was bijzonder om mee te kunnen helpen om een beetje geloof, hoop en liefde uit te delen. We konden lang niet iedereen helpen, maar ik geloof dat we met elkaar een klein lichtpuntje in de duisternis konden zijn.
Inge
Heel veel ellende gezien: verslaafden in hartje Athene, vluchtelingen in een kamp, daklozen op straat. En dat alles tussen de rijkdom van de vele toeristen die er rondlopen. Maar de dankbaarheid die ik in een blik van een dakloze vader met zijn zoontje zag toen zij
sandwiches van ons kregen, liet zien dat er altijd een sprankje hoop is. En daar zorgen de vele hulporganisaties in Athene samen voor. Die hoop houd ik vast.
Henk
Een bijzondere reis met een aantal mensen van de kerk. Heel veel leed gezien op straat en de kampen die meer op een gevangenis leken. Wat mij is bijgebleven is de veerkracht van de Grieken die helpen ter plekke. Het helpen is zoals ze zeggen voor veel mensen als een
virus: na er één keer te zijn geweest om te helpen wil je weer! Ik wil zeker terug, maar komend jaar wil ik mij in Alkmaar op de een of andere manier inzetten voor de daklozen of voor anderen die het nodig hebben. En ja, ik kan niet alles oplossen, maar niks doen is voor mij geen optie meer.
Conno
Mijn Athenereis is een hele mooie reis voor mij geweest. Voor mij waren de drugslocaties en het vluchtelingenkamp een ervaring die ik niet snel zal vergeten. Dat er zoveel mensen het moeilijk hebben doet wel wat met mij. Ik ben blij dat ik ze een week lang heb kunnen helpen en toch een kleine glimlach op hun gezicht kon toveren met iets heel kleins. Heb bij het
vluchtelingenkamp bellenblaas uitgedeeld en zag hoe onwijs blij die kinderen daar werden.
De groep met wie ik heen ben gegaan was ook heel fijn. Onwijs aardige mensen allemaal, ik ben heel dankbaar voor deze ervaring die wij samen hebben meegemaakt in Athene. Ik wens iedereen alle liefde toe die ze verdienen.
Floor
Ik vond in Athene een Engelse quote en die is heel toepasselijk voor hoe ik de week heb beleefd: Maybe our world will grow kinder eventually. Maybe the desire to make something beautiful is the piece of God that is inside each of us.
Misschien wordt onze wereld uiteindelijk vriendelijker. Misschien is het verlangen om iets moois te maken het stukje God dat in ieder van ons zit.
Tenslotte: Dank aan de andere vrijwilligers in Athene: Arienne, Danielle, Nick en Carla, voor
alle mooie momenten tijdens ons verblijf. Christian Refugee Relief zit voor altijd in ons hart.
Dank aan U, u en iedereen die dit heeft mogelijk gemaakt.
