Wat was het toch een bijzonder jaar in de tuin met een wel heel grillige natuur. Eerst een lang aanhoudend koud voorjaar, waarbij we de vaste planten wel de grond uit wilden kijken. Dan ineens veel warmte met een enorme groeispurt van sommige planten die andere jaren wat bescheidener aanwezig waren en nu gelijk een groot stuk grond voor zichzelf opeisten. Dat moest hier en daar wel wat bij geregeld worden. Vervolgens enorme hoosbuien en rukwinden. Als plant of boom moet je er maar tegen bestand zijn. Met enige reserve liepen we de avond na die vreselijke storm dan ook het pad naar de tuin op: wat zouden we aantreffen?
Een snelle scan door de tuin gaf duidelijkheid: alle bomen stonden in ieder geval nog overeind. De slagregens en de hagel hadden wél veel planten platgeslagen en sommige waren geknakt en moesten we afknippen. Andere planten richtten zich in de loop van de dag zélf weer op. Wat een opluchting! In het rode vak ontdekten we later nog wel een groot gat in de grond tussen de oranje/ rode Daglelies (Hemerocallis). Dit was waarschijnlijk ontstaan omdat de hemelwaterafvoer van het dak van de kerk de enorme hoeveelheid water niet kwijt kon en in grote golven van bovenaf de tuin in spoelde. Zo goed en zo kwaad als het ging hebben we de lelies uitgegraven, afgeknipt, de grond weer aangevuld en de lelies opnieuw geplant. We zien wel wat er van komt.
Ook op het plein is schade ontstaan. Hetzelfde plein waar we de week daarvoor nog met een grote delegatie van de deelnemers aan De Groene Route gezamenlijk een maaltijd gebruikten ter ere van het jaarlijkse ‘uitje’ van de groep. We bezochten eerst een tuin van een deelnemer, daarna één van de aangesloten kwekerijen en tot slot een bezoek aan de Vredestuin met een afsluitende maaltijd met elkaar. Leuk om elkaar te spreken en sommigen voor het eerst te ontmoeten. Heerlijk om dat gezamenlijke enthousiasme te mogen delen.
Er waren weer mooie ontmoetingen en gesprekken en soms was er gewoon alléén een luisterend oor nodig voor iemand die de tuin opzocht om even tot rust te komen. Een ander benoemde dat hij de tuin als een soort mystieke ruimte ervaart. Twee bezoekers liepen samen het labyrint. We vroegen of ze géén last hadden van de drukke weg. Och daar hadden zij géén last van en zij verwoorden het als volgt: ”Je kunt je ergeren aan dat geluid, maar je kunt er niet omheen. Die weg is er en het geluid van het verkeer is er ook. Verzet je er niet tegen. Probeer je voor te stellen dat het geluid van de weg, de golven van de zee zijn. Het komt en het gaat en dan wordt het vanzelf een cadans waar je rustig van wordt.” Mooi gezegd! Overigens, als we de krantenberichten moeten geloven, is er nog steeds een kans dat het geluidsscherm langs de randweg misschien tóch wordt doorgetrokken tot voorbij de eerste huizen van de Gabriël Metsulaan. We zijn benieuwd!
De folders van de tuin vliegen de deur uit en we zijn al bijna toe aan een tweede druk. Dat betekent dat er al bijna 1000 folders in omloop zijn. Met de egels in de tuin gaat het goed. Op de nachtcamera denken we nu 5 verschillende egels te hebben gezien, elk met hun eigen kenmerken. Kleine prikkies hebben we nog niet gezien, maar twee egels leken een ‘date’ te hebben en hadden een ‘diner for two’ in het voederstation. Wie weet klikt het tussen die twee.
Onverwachts kregen we zomaar een gift in natura: een mooie tweedehands grote boomzaag met telescoopsteel en trekkoord, waarmee je hoge takken kunt snoeien. Die hebben we afgelopen week gelijk gebruikt toen we de, helaas dode, Lijsterbes verwijderd hebben uit de tuin. De boom stond er al jaren, maar werd elk jaar een beetje slechter. Een paar maanden geleden heeft hij er definitief de geest aan gegeven, dus besloten we hem te verwijderen. De takken gingen in onze spiksplinternieuwe hakselaar voor mooie compost en de grotere stammen op de houtril. Zo is de kringloop weer rond. Dankjewel Theo voor de mooie gift!
De dag na de storm werden we onverwachts gevraagd om een live radio-interview te houden over de Groene Route en de Vredestuin bij de Vrijheidskerk. Dit was voor radio Noordkop Centraal. Spannend, maar leuk om te doen.
In de tuin is op dit moment veel nieuw jong leven te ontdekken: jonge roodborsten, merels en vinken en als je rustig op één van de bankjes in de tuin gaat zitten zou je zomaar een van de jonge grote bonte spechten aan een pindasilo kunnen zien hangen of een mooie grote libel als een kleine helikopter door de tuin zien vliegen. Wat een zegeningen!
Ondertussen staat het derde Open Tuinen Weekend i.s.m de Groene Route voor de deur. We hebben er weer zin in!
