Gouden bergen...
Sommige bomen hebben hun blad al laten vallen, bij andere bomen is het proces van ‘loslaten’ en zich op de winter en rustperiode voorbereiden nog maar net begonnen. Aan alle kanten is zichtbaar dat de herfst z’n intrede heeft gedaan en dat bladeren van die prachtige herfst kleuren laten zien: van groen naar geel of dat mooie donker rood/paars en tot slot dat warme oranje. De grootste bladeren, b.v. van de Plataan, de Vijg en de Amberboom, harken we bij elkaar tot kleine ‘gouden bergjes’ en dan gaat de grasmachine er 2x overheen.
Je houdt dan mooie fijne compost over wat we rechtstreeks terugbrengen in de borders. Dit is ‘goud’ voor de aarde die op deze manier weer voedingsstoffen terug krijgt en het bladerdek is een mooie schuilplaats voor de kleine kriebeldiertjes, die vervolgens weer zorgen dat de aarde luchtig en gezond blijft. De kringloop van de natuur!
Maar nog steeds zijn er ook veel bloeiende planten te zien in de tuin en bijen en hommels doen zich tegoed aan de nectar van de nog late bloeiers. Eén daarvan is bijvoorbeeld de lichtblauwe Monnikskap. Prachtig om te zien hoe ze keer op keer in de kelkjes vliegen en van de snoepwinkel genieten.
Met het zachte najaar zien we ook nog steeds vlinders in de tuin, die vooral de vlinderstruiken aandoen.
Gelukkig hebben we dit jaar ook weer veel rode sierappeltjes aan de lei appelboompjes bij de ramen van het kerkelijk bureau: vorig jaar zat er een schimmel in de bomen en hadden we nauwelijks appeltjes. Wat een beetje brandnetelgier al niet kan doen…
Vorige keer schreef ik over de aanschaf van de nieuwe grasstreamer, die behoorlijk wat van het tuin budget opsnoepte. Van de kerkrentmeesters kwam gelukkig groen licht dat de grasstreamer via een andere route gefinancierd mocht worden. Dat betekent dat we méér budget voor de tuin overhouden! Daar zijn we blij en dankbaar voor. Ook werden we blij van de verschillende donaties van gemeenteleden die alsnog zijn binnengekomen. Geweldig!
Afgelopen week konden we constateren dat opnieuw een ijsvogel de tuin ontdekt heeft. We hadden hem (of haar) al een paar maal gehoord bij de vijver, maar afgelopen week vloog hij/zij dwars door de tuin. Een prachtig gezicht.
Helaas hadden we ook verdrietig nieuws: we waren net zo blij dat we een klein jong egeltje in de tuin zagen rondscharrelen, want dat betekende dat er gezinsuitbreiding was geweest bij de egels, maar helaas zagen we het kleine egeltje ook gewoon overdag door de tuin scharrelen en dat is meestal niet zo’n goed teken. We konden haar gelukkig vangen en zagen al snel dat het beestje schurft of iets dergelijks had. We belden met de egelopvang (De Bonte Piet in Midwoud) en mochten het beestje komen brengen.
Daar werd geconstateerd dat het beestje, wat niet ouder was als 3 of 4 weken, inderdaad ernstige huidproblemen had. Het beestje werd liefdevol opgenomen in de hoop dat het met een goede verzorging weer zou aansterken, maar na een paar dagen kregen we bericht dat ze het niet gered had: er waren ook nog ernstige problemen met het spijsverteringskanaal geconstateerd. We hebben ons best gedaan, maar dit beestje was niet meer te redden. Inmiddels is er ook minder activiteit bij het voederstation van de egels en we vermoeden dat ze in winterslaap zijn gegaan. We hadden op de nachtcamera al gezien dat het bijna allemaal volwassen mannetjes waren die het voederstation bezochten en deze gaan meestal als eerste in winterslaap. De dames en de jonge egels moeten eerst nog ‘opvetten’ voor ze in winterslaap kunnen gaan.
We houden het in de gaten.
Fijn om te zien dat de tuin ook in dit jaargetijde nog regelmatig wordt bezocht door wijkbewoners of door mensen die een activiteit in de kerk hebben en voor of na die tijd even een rondje door de tuin lopen. De folders over de tuin moeten we nog regelmatig aanvullen.
Ditta Voetberg
