Je zou het niet zeggen met al die regen en donkere dagen, maar we gaan toch écht weer de kant uit van langere dagen en meer licht! Dat licht zie je al een beetje terug in de nu mooi bloeiende winter viburnum x bodnantense ‘Dawn’, ook wel sneeuwbal genoemd. De tuin is nu duidelijk in winterrust en her en der heeft de eerste storm van dit nieuwe jaar toch ook weer schade toegebracht. Een vlier is helemaal scheef gewaaid, achter in de bostuin. Dat is niet zo erg want we wilden in dat gedeelte van de tuin toch wat meer licht creëren. Nu heeft de natuur dat zélf al geregeld en moeten we die scheefhangende boom alléén nog even weghalen.
Ondertussen is de tuinploeg, tussen de regenbuien door, actief geweest met het herstellen van de houtril: het vlechtwerk was compleet ingestort en is nu vervangen door een heuse takkenril die ingeklemd is tussen stevige Robinia palen, die hopelijk nog jaren meegaan. 
De houtril moet nog wel verder aangevuld worden met takken, die we, als het goed is, van de gemeente mogen ontvangen, samen met de welbekende houtsnippers om de paden weer van een nieuwe laag snippers te voorzien. Inmiddels is ook de wilgentenen hut weggehaald. Daar was géén eer meer aan te behalen. De vrijgekomen wilgentenen doen nu dienst op diezelfde houtril. Op de plek van de hut zijn schaduwplanten en bollen geplant en de oude boomstammetjes die dienst deden als zitjes in de hut zijn nu gestapeld en vormen een muurtje waar insecten en kleine beestjes lekker tussen kunnen kruipen, net zoals in de houtril en dat vinden vogels dan weer leuk. Om het nog iets aantrekkelijker te maken voor vogels, vlinders en bijen hebben we besloten om achter het laagste gedeelte van de houtril een haag te planten van liguster. Die planten zijn inmiddels afgeleverd door de kweker en gaan op korte termijn de grond in, nog net voor de aangekondigde vorstperiode.
Ook is met hulp van een goede vriend de bosuilenkast opgehangen in het gedeelte achter de houtril. Vanuit het achterste gedeelte van de tuin is de kast goed te zien. We weten inmiddels dat de bosuil die eerder in de Egmonderhout gespot werd het helaas niet gered heeft, maar er wordt toch regelmatig een roepende bosuil gehoord in de buurt van de Vredestuin en we houden hoop dat er ooit een uil in de Vredestuin wil wonen. Een andere graag geziene ‘gast’ in (of bij) de tuin is de ijsvogel. Gelukkig horen we hem of haar weer regelmatig en het zou ons niet verbazen als de grote boom die eerder al omwaaide en in de vijver terecht kwam, een prachtige vaste visstek is of wordt van dit o zo mooie vogeltje.
De eerste aanvraag van een tuinclub voor een bezoek aan de tuin met rondleiding, koffie en wat lekkers staat inmiddels in de agenda in de maand mei. Alvast een leuk vooruitzicht!
En de egels? Blijkbaar komt er nog steeds af en toe een egel (of meerdere) smikkelen in het voederstation met de kattenbrokjes. Door de relatief hogere temperaturen voor de tijd van het jaar is de echte winterslaap voor sommige egels blijkbaar nog niet begonnen.
Achter de schermen wordt er hard gewerkt aan de nieuwe folder van de Open Tuinen Routes in 2024 die dan onder de vlag vallen van ‘Top in de Kop’. De website is al aangepast en ook de Vredestuin wordt daarop vermeld. Misschien wilt u alvast eens een kijkje nemen op die vernieuwde website, kijk dan op: www.topindekop.nl Tuin en kunst - Top in de Kop.
Ditta Voetberg
